پیام فارس - ابتکار / «آیا در آستانهٔ جنگ مجدد هستیم؟» عنوان یادداشت روز در روزنامه ابتکار به قلم محمدعلی وکیلی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
این روزها بازار گمانه‌زنی پیرامون نوع اقدام مجددِ آمریکا و اسرائیل علیه کشورمان «ایران» داغ است. بیشترین گمانه‌ها حول جنگ مجدد و ابعاد آن متمرکز است. از نظر کارشناسان داخل و خارج، اصل جنگ قطعی است ولی اختلاف در زمانش می‌باشد.
برخی آن را به ساعات آینده و بعضی هم به روزهای آینده موکول می‌کنند.
شوربختانه اثرِ این گمانه‌زنی‌ها همچنان روی اقتصاد ایران تأثیرگذار است.
تابلوی خونین بورس، دلیل مهم تأثیرپذیری اقتصاد از بازار گمانه‌زنی است.
بازار ![]()
هر جمله‌ای از جملات پرنوسان ترامپ، سفر مقامات اسرائیل و آمریکا به سرعت به عنوان تأیید گمانهٔ جنگ به حساب می‌آید.
حال کمی دقیق‌تر صحنه را بنگریم؛ شاید به نظر دیگری رسیدیم. همواره بین اسرائیل و آمریکا در نحوهٔ برخورد با ایران اختلاف بود.
آمریکا متناسب با دکترین خود معتقد به فرمول اجتماعی، امنیتی، نظامی علیه ایران بودند.
به این معنا که ابتدا فشار را بر گسل‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی جامعهٔ ایران وارد آورند و با ناراضی‌سازی داخلی، زمینهٔ شورش فراهم آورند و سپس از رهگذر گسست‌های صورت گرفته، با ورود به باگ‌های امنیتی و کورکردن چشمان دیدبان‌های امنیتی، شرایط را برای اقدام نظامی کارساز فراهم آورند.
دکترین برخورد آمریکایی‌ها با چنین مدلی تعریف می‌شود. ولی دکترین رژیم اسرائیل برعکس آمریکاست. مدل آنان، نظامی، امنیتی و اجتماعی است.
در دکترین آن‌ها ابتدا باید برخورد نظامی کرد و زمینه را برای از کار انداختن شبکهٔ امنیتی کشور فراهم آورد تا به گمانشان، راه برای شورش‌های اجتماعی فراهم آید.
جنگ دوازده‌روزه با مدل دکترین اسرائیلی‌ها صورت پذیرفت. به عبارتی اسرائیل توانست دکترین خود را به آمریکا دیکته کند.
اکنون با عنایت به ناکامی جنگ دوازده‌روزه و اینکه نتیجهٔ معکوس اهداف دکترین اتفاق افتاده است، یعنی اقدام نظامی به صورت نسبی موفق بوده، اقدامات امنیتی آنان خیلی موفق بود ولی نتیجهٔ مورد نظرشان که شورش اجتماعی بود نه‌تنها حاصلی نداشت که عکس آن اتفاق افتاد. جنگ انسجام ملی را به ارمغان آورد. به نظر نگارنده، نتانیاهو دچار سرخوردگی حاد ناشی از شکست دکترینش می‌باشد.
آمریکا و اروپا برغم ظاهرسازی، اعتمادشان به اقدامات و راهبردهای نتانیاهو را از دست داده‌اند. بنابراین احتمال انتخاب دکترین آمریکا در برخورد با ایران دور از انتظار نیست.
این‌بار باید منتظر تحریک گروه‌های تجزیه‌طلب در اطراف مرزهای شرقی، غرب و شمال غرب باشیم. عوامل داخلی شامل احمق‌های سودمند، غضنفرها، و اقدامات واگرایانه در مسیر مدل آمریکا تفسیر می‌شود. فعال‌سازی مکانیسم ماشه، بحران آب و برق و بورس ایران همه ابزار این دکترین هستند.
حال با این تصویر باید دید تدبیر مقامات برای ناکام‌گذاری طراحی‌های صورت گرفته چگونه است.