پیام فارس - مهر / آتش‌سوزی‌های کوه‌های شیراز، بهانه‌ای برای شایعات حملات موشکی شده و این سوال مطرح است که آیا شیراز واقعاً دژ موشکی است یا قربانی دروغ‌پردازی‌ها با هدف تضعیف روحیه مردم؟!
مدتی است که هر جای شهر شیراز آتش می‌گیرد، عده‌ای بانگ بر می‌آورند که فلان شهر موشکی سپاه در شیراز را زدند و بلافاصله عده‌ای آدم ساده‌لوح نیز باور کرده و در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌کنند.
یک روز آتش‌سوزی سالانه و معمول کوه‌های قره‌باغ که متأسفانه سابقه فراوان دارد را به نام بمباران شهر موشکی سپاه جا زده و با هیجان تصاویر آن را دست به دست می‌کنند، روز دیگر آتش‌سوزی کوه‌های مهارلو را بهانه‌ای برای اعلام انفجار و آتش‌سوزی در انبار موشکی سپاه می‌دانند.
چند روز بعد دراک یا آتش گرفتن مراتع کوه‌های پارک بمو توسط چند کوهنورد بی‌مسئولیت را به عنوان حمله به پایگاه‌های موشکی قلمداد کرده و امروز آتش‌سوزی ارتفاعات باباکوهی شیراز را موضوع رسانه‌ای برای اعلام موشک‌باران پایگاه‌های موشکی عنوان می‌کنند، جالب است که با اعتمادبه‌نفس زیاد، آن را به حضور و مشاهده هواپیمای ناشناس بر فراز آن نسبت می‌دهند.
اما طنز داستان این است که اینان همین چند روز پیش مدعی بودند اسرائیل همه پایگاه‌های موشکی ما را از بین برده و به اهداف خودش در کشور و شیراز رسیده، اما الان با این دروغ پردازی نه‌تنها مدعی کاهش سکو و سیلوهای موشکی هستند، بلکه شهر شیراز را یک شهر موشکی فرض کرده‌اند که همه جای آن از شمال و جنوب تا شرق و غرب و از دریاچه مهارلو تا باباکوهی پارک دراک که مسیر روزانه هزاران نفر است را انبار موشکی می‌دانند.
حال جدای اینکه اینها واقعاً انبار موشکی نیست که اگر بود، باید در طول این سالیان تصویری از موشک‌های چند 10 متری ایران در این مناطق بیرون می‌آمد، باید به این نکته اشاره نمود که دشمن شیراز را دژ مستحکم انقلاب و ایران دانسته و برای تضعیف روحیه مردمان هم که شده، چنین دروغ‌های رسانه‌ای علم می‌کند.
و شاید هم درست گفته که اینجا شیراز است، شهر موشکی ایران، موشک‌هایی که نه از فلز و آهن، بلکه از گوشت و پوست و اندیشه انسان‌هایی هستند که هر کدام حاضر بوده و هستند برای ایران و اسلام جان بدهند که تا سال‌هاست این ادعا را با خون جوانان شهید خود اثبات کرده‌اند.