بزرگنمايي:

پیام فارس - روزنامه سازندگی / «رجوع به منطقه» عنوان یادداشت روز در روزنامه سازندگی به قلم علی بیگدلی است که می‌توانید آن را در ادامه بخوانید:
برگزاری نشست‌ها و اجلاس‌هایی مانند «مجمع گفت‌وگوی تهران» و دعوت از نمایندگان کشورها نشانه‌ای است از اینکه ما در انزوای سیاسی نیستیم و این دقیقاً برخلاف آنچه ترامپ در گذشته ادعا کرده بود، محسوب می‌شود؛ چراکه او ما را بازیگر منطقه‌ای نمی‌دانست اما این تحلیل درستی نبود و از سوی دیگر، اظهارات ترامپ اخیر او را باید زننده و مداخله‌جویانه بدانیم.‌
فارغ از تمام این موارد به نظر می‌رسد که مساله‌ اصلی این است که باید نوع نگاه و داوری‌مان نسبت به منطقه را تغییر دهیم چراکه حالا که منطقه دچار تغییرات ژئوپلیتیکی گسترده‌ای شده باید بتوانیم راهبرد خود را بازیابی کنیم. به صورت کلی باید گفت که خاورمیانه درحال پوست‌اندازی است و ما نیز باید خود را با این تغییرات هماهنگ کنیم.‌
کشورهایی در منطقه وجود دارند که می‌توانند با سرمایه‌گذاری به اقتصاد ما جان تازه‌ای بدهند و باید وارد خاورمیانه شویم، فضا را آرام کنیم و در این مسیر دست به ابتکارات جدید بزنیم. اینکه رئیس‌جمهور پزشکیان اعلام کرده‌اند که ما آماده‌ همکاری با کشورهای همسایه برای برقراری صلح هستیم یک نگاه درست محسوب می‌شود و باید در جهت اجرای آن گام‌های عملی برداشته شود.
درخصوص رابطه با اروپا نیز باید توجه داشت که برخلاف برخی گفته‌ها، روابط ما با اروپا به کلی منجمد نشده است. برای مثال، نشست استانبول با حضور معاونان وزیر خارجه کشورمان نشان می‌دهد که هنوز درحال تعامل هستیم اما وقتی درباره مسائل مهمی مانند تعامل با اتحادیه اروپا گفت‌وگو می‌کنیم باید بدانیم، قدرت اتحادیه اروپا بسیار بیشتر از کشورهای منفرد اروپایی است و باید ابتکار عمل در مواجهه با آنها را در دست بگیریم و فضای مناسبی برای تعامل فراهم کنیم. باید در تعامل با اروپا و آمریکا رفتار جدیدی در پیش بگیریم. از سوی دیگر باید بدانیم که این نشست‌ها به تنهایی نمی‌توانند راهگشا باشند، مگر آنکه اقدامات جدید را به‌گونه‌ای که منافع ملی‌مان تامین شود، در دستور کار قرار دهیم.
بازار
در مورد اروپا باید به این نکته توجه کنیم که تعامل با اروپا برای ما ساده‌تر از تعامل با آمریکاست و پیچیدگی‌های زیادی در این خصوص وجود نخواهد داشت. مثلاً در قضیه «اسنپ‌بک» تا اکتبر باید به هر شکلی که شده، مسیر را باز کنیم و به یک مفاهمه مشترک برسیم و به‌نوعی پیش برویم که بتوانیم از وقایعی که پیش‌بینی نشده‌اند یا ممکن است برای ما هزینه‌زا باشد، جلوگیری کنیم. واقعیت این است که ما نیازمند یک تحول هستیم؛ چراکه نمی‌توان با برخی از بینش‌ها و مواضع گذشته وارد تعامل با منطقه شد. لازم است واقع‌گرایانه عمل کنیم و برای برداشتن موانع موجود، راه‌حل‌های عملی و مبتکرانه ارائه دهیم. به ‌عنوان مثال، بعد از حدود یک دهه، شاهد آن هستیم که پرواز مستقیم هواپیمای عربستان سعودی وارد فرودگاه امام خمینی‌(ره) شده و این یک نشانه مثبت است که باید ادامه داشته باشد و سایر کشورهای منطقه را در بر بگیرد تا بتواند توسعه را به ارمغان بیاورد. باید از این فرصت‌ها استفاده کنیم، ابتکار عمل داشته باشیم و فضا را باز کنیم و به‌نوعی سیاست منطقه‌ای خود را بازتعریف کنیم. باید با کنار گذاشتن نگاه‌های گذشته، با نگاهی جدید و عملی وارد صحنه سیاست منطقه‌ای شویم. تنها در این صورت است که می‌توانیم جایگاه منطقه‌ای خود را تقوییت کنیم و در مسیر پیشرفت قرار بگیریم. ما باید به خاورمیانه بازگردیم، نگاه خود را تغییر دهیم و در تعامل با کشورهای منطقه باشیم. معتقدم که رویکردهای ایدئولوژیک صرف دیگر پاسخگو نیست. باید نگاه داخلی‌مان دینی اما نگاه بیرونی‌مان جهانی باشد.