بزرگنمايي:

پیام فارس - شهر سخت افزار / تصور کنید تنها با گرفتن یک عکس سلفی بتوانید از وضعیت سلامت بدنتان آگاه شوید و حتی متوجه شوید که چقدر احتمال دارد از یک بیماری سخت مانند سرطان جان سالم به در ببرید. این ایده جالب حالا توسط دانشمندان بیمارستان Mass General Brigham آمریکا عملی شده است؛ آن‌ها با توسعه یک مدل هوش مصنوعی به نام FaceAge موفق شدند با بررسی دقیق ویژگی‌های صورت بیماران، سن بیولوژیکی آن‌ها را تخمین بزنند.
این فناوری چگونه کار می‌کند؟
ممکن است تصور کنید که FaceAge بیشتر بر اساس چین و چروک‌های صورت یا میزان طاسی افراد توجه می‌کند، اما به گفته futurism، تمرکز این مدل روی عضلات چهره و نشانه‌های پنهان‌تر در فرم و ساختار صورت افراد است. جالب‌تر اینکه این سیستم در یک مطالعه جدید موفق شد پیش بینی کند بیماران سرطانی که چهره پیرتری از نظر بیولوژیکی دارند شانس کمتری برای زنده ماندن دارند.
این مدل با بیش از 59 هزار تصویر آموزش دیده و روی تصاویر 6200 بیمار تست شده، نکته جالب این بود که به طور میانگین بیماران سرطانی 5 سال از سن واقعی‌شان پیرتر به نظر می‌رسند. این اطلاعات به پزشکان کمک کرده تا روند درمان را دقیق‌تر کنترل کنند و در صورت لزوم دوز داروها را کمتر یا بیشتر کنند.
بازار
آیا این ابزار می‌تواند در درمان سرطان نقش داشته باشد؟
محققان می‌گویند اگر دقت و قابل اطمینان بودن FaceAge تایید شود، می‌تواند به پزشکان کمک کند تا تصمیمات بهتری برای درمان بیماران بگیرند. به عنوان مثال تصور کنید یک بیمار 75 ساله دارید که هوش مصنوعی سن چهره این بیمار را کمتر نشان می‌دهد، این یعنی چنین فردی می‌تواند درمان‌هایی مانند پرتودرمانی شدید را بهتر تحمل کند و در نهایت سریع‌تر هم درمان شود. برعکس ممکن است که یک بیمار با وجود سن پایین تحمل درمان سنگین را نداشته باشد و پزشکان روند درمان را کندتر کنند.
به بیان ساده‌تر این مدل هوش مصنوعی می‌تواند به پزشکان بگوید که بدن بیمار واقعا چقدر توان مقابله با بیماری را دارد و بهترین درمان برای او چیست و قسمت عجیب ماجرا اینجاست که همه این تشخیص‌ها تنها به کمک یک عکس اتفاق می‌افتد.
هرچند که چالش‌های زیادی بر سر استفاده عملی از FaceAge قرار دارد چرا که این مدل فقط با تصاویر افراد سفیدپوست آموزش دیده و ممکن است روی گروه‌های قومی یا نژادی دیگر نتایج نادرستی داشته باشد. همچنین عواملی مانند آرایش، نورپردازی و جراحی زیبایی هم ممکن است روی دقت مدل موثر باشند.
گفتنی است که جدا از مزایا و چالش‌های این مدل هوش مصنوعی، نگرانی‌هایی هم در مورد حریم شخصی و پیامدهای اخلاقی این فناوری وجود دارد. برخی می‌گویند شرکت‌های بیمه و کارفرمایان اگر به چنین ابزاری دسترسی داشته باشند از چهره افراد برای قضاوت در مورد سلامتی و حتی رد کردن بیمه یا استخدام نکردنشان استفاده می‌کنند.
همین حالا هم بسیاری از متخصصان اخلاق پزشکی هشدار داده‌اند که بدون تصویب کردن مقررات شفاف، چنین ابزارهایی ممکن است به جای کمک در بهبودی بیماران، تبدیل به ابزاری برای سواستفاده کردن و تبعیض در جامعه شود.