بزرگنمايي:

پیام فارس - ، خدا رحمت کند تمام رفتگان را. یادم می‌آید مرحوم پرویز دهداری تا وقتی زنده بود ناسزایش می‌گفتند، علیه‌اش توطئه می‌کردند و برای زمین خوردنش استعفای دسته‌جمعی می‌دادند، اما وقتی عمرش تمام شد ناگهان تبدیل به معلم اخلاق شد! خیلی از همان‌هایی که زجرش دادند و پشت سرش حرف می‌زدند زیر تابوتش غش و ضعف کردند و ندای وای پرویزخان سر دادند!
ناصر حجازی و منصور پورحیدری هم کم و بیش به همین سرنوشت دچار شدند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
تا وقتی بودند موی دماغ برخی حساب می‌شدند و وقتی رفتند غش و ضعف‌ها شروع شد. از مراسم تشییع این دو بزرگ فوتبال اتفاقاً تصاویر زیادی موجود است که خوب می‌توانید بفهمید منظورمان چه کسانی هستند. این دو مرحوم هم تازه وقتی رفتند، شدند بزرگ‌مرد! دیروز هم مراسم تشییع مرحوم بهمن صالح‌نیا برگزار شد. خیلی‌ها هم رفته بودند از جمله وزیر ورزش و رئیس فدراسیون فوتبال، خیلی حرف‌ها هم زده شد، اما ما فقط به این بخشش کار داریم که گفتند «بهمن خان جدا از ورزشکار، یک معلم بود!» بله بهمن صالح‌نیا هم رفت و شد معلم!
حالا سؤالمان این است؛ چرا فوتبال با وجود داشتن این همه معلم و این همه بزرگ، اینقدر بی‌اخلاق است؟ چرا با وجود برخورداری از این همه آدم اخلاق‌مدار باید مبلغ جریمه‌های اخلاقی فوتبال سر به فلک بکشد؟ پاسخش تقریباً واضح است، چون ما آدم‌های بزرگمان را فقط برای ویترین می‌خواهیم، نه استفاده کاربردی، تازه اگر بخواهند در کار آقایان دخالت کنند انگ قدیمی بودن و قدیمی فکر کردن هم به آنها می‌زنیم و پرتشان می‌کنیم گوشه پستو تا به درد خودشان بمیرند و وقتی کار تمام شد یادمام می‌افتد که‌ای بابا فلانی معلم بود!
واقعیت این است که فضای مجازی و دلالی حاکم بر فوتبال کاری کرده که جای بزرگ و کوچک عوض شده است. این روزها در تمام برنامه‌های ورزشی چهره‌هایی را می‌بینید که هرچه به ذهنتان فشار می‌آورید، نمی‌توانید متوجه شوید که چه کار مثبتی انجام داده‌اند. طبیعی است، وقتی یک فعال در شرکت‌های هرمی یا کسی که مسبب تحریک نوجوانان در فضای مجازی است و در شبکه‌های مختلف به اسم پیشکسوت و کارشناس حضور پیدا می‌کند باید هم امثال صالح‌نیاها دیده نشوند. باید هم حال و روز اخلاق‌مداری در فوتبال اینچنین شود.
این روزها بزرگان فوتبال ایران، همان‌ها که باید به جوان و نوجوان فوتبالیست درس فوتبالیست بودن درست بدهند کنار زده شده‌اند و جایشان را برخی گرفته‌اند که حتی از پرخاشگری روی آنتن زنده رسانه هم ابایی ندارند. در چنین فضایی چطور می‌توان توقع اخلاق‌مداری داشت؟! معلم‌های اخلاق فوتبال در سکوت می‌میرند بدون اینکه بتوانیم از آنها بهره‌ای ببریم، ولی در عوض عده‌ای هستند که خیلی روشن و واضح بی‌اخلاقی را ترویج می‌کنند و همیشه هم جلوی چشم قرار دارند. معلم‌های اخلاق زیادی به صف هستند، هرچند عمر دست خداست و برای تمام پیشکسوتان واقعی فوتبال از درگاهش طلب سلامتی داریم، اما چقدر خوب است تا وقتی دیر نشده آنها را معلم بنامیم و از محضرشان بهره ببریم.
منبع: جوان