رونمایی از ۲ کتاب زنده یاد آیت الله محی الدین حائری شیرازی

پیام فارس - مراسم رونمایی از 2 کتاب زنده یاد آیت الله محی الدین حائری شیرازی همزمان با هفته بزرگداشت حافظ شیرازی در حرم مطهر شاهچراغ علیه السلام برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز فارس ، کتاب نخست «درس سحر، شرح ابیاتی از حافظ شیرازی» به بیان آیت الله حائری شیرازی است که توسط نشر معارف به چاپ رسیده است. این کتاب متن پیاده‌شده و تدوین‌شدۀ جلسات مرحوم استاد حائری شیرازی درخصوص شرح برخی غزلیات لسان الغیب است.
این برنامه دهۀ 80 در جوار آرامگاه حافظ برگزار و در 85 قسمت از شبکه‌های مختلف صدا و سیما پخش شد. در ادامه برشی از این کتاب 359 صفحه‌ای را می‌خوانید:
حافظ وقتی‌که از میکده و خرابات سخن می‌گوید، منظورش فراموش کردنِ خود است؛ اما بعد از فراموش کردنِ دیگران:
زاد راه حرم وصل نداریم مگر
به گدایی ز در میکده زادی طلبیم
اشکِ آلودهٔ ما گرچه روان است ولی
به رسالت سویِ او پاک‌نهادی طلبیم
لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام
اگر از جور غم عشق تو دادی طلبیم
‌می‌گوید اگر در این راه که می‌آیم، اتفاقاتی پیش آمد، و من دادخواهی کردم، لذتِ غم تو بر من حرام باشد!
«لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام». چه زیبا حرف می‌زند! لذت و داغ و غم را با هم می‌آورد. می‌گوید غمِ تو چقدر لذیذ است؛ اگر ما دادخواهی کردیم، این لذت بر ما حرام باشد! ازاین‌رو در روایت داریم که اگر کسی مفتون و دل‌باختۀ دنیا شود، به بلا‌هایی مبتلا می‌شود که کمترینش آن است که خدا لذت مناجات با خودش را بر او حرام می‌کند. چنین کسی درک نمی‌کند که صحبت کردن با خدا چقدر لذیذ است. این ظرافت است که می‌گوید: «لذتِ داغ غم»! می‌گوید این غم اگر آتشم بزند و داغم بکند، چه لذتی دارد این داغ غم.
پدرانه‌های تربیتی آیت الله حائری شیرازی با عنوان من فاخره‌ام کتاب دیگری بود که امروز رونمایی شد.
فرزانه قائنی این کتاب را در 152 صفحه و به روایت فاطمه حائری شیرازی دختر آیت الله حائری نوشته است.
این اثر، ترکیبی از خاطرات، تجربه‌های پدرانه، آموزه‌های تربیتی و لحظات شیرین و صمیمی زندگی خانوادگی است؛ جایی که گفت‌و‌گو، احترام، مسئولیت‌پذیری و اعتماد به نفس، ستون‌های اصلی تربیت به شمار می‌روند.
کتاب من فاخره‌ام با پرسشی ساده، اما بنیادین آغاز می‌شود: «چرا ما همه باید حرف‌های خدا را گوش کنیم؟ اصلاً خدا کیه؟» پرسشی که دختر 9 ساله آیت‌الله حائری، در شب قدر از پدرش می‌پرسد و پاسخ آن، شب قدر را به گفت‌وگوی میان پدر و دختر تبدیل می‌کند؛ گفت‌وگویی که جان کتاب را شکل می‌دهد.