نظریه اسلام مکمل بودن زن و مرد است

پیام فارس -

مبلغ بین المللی اسلام با تأکید بر اینکه اصل نظریه اسلام تقابل میان زن و مرد نیست و این نگاه از غرب به ما تحمیل شده است، گفت: نظریه اسلام مکمل بودن زن و مرد است و خطی که اسلام ترسیم کرده تشکیل یک منظومه کلی از سوی زن و مرد است، به همین دلیل اسلام بر مسأله خانواده و ازدواج تاکید دارد.
دکتر سهیل اسعد در نشستی در باب کنشگری اجتماعی زنان از منظر دین و نقدی بر خوانش های نادرست از اسلام با عنوان "زن را چه به این حرف ها؟" برگزار شد، با اشاره به مسأله زن در تاریخ ادیان، اظهار کرد: به دلیل انحرافات در تاریخ ادیان، جوامع بشری نتوانسته اند ارزش زن را در ادیان الهی متوجه شوند. در ادیان الهی به غیر از اسلام، همواره نقش اساسی با مردان است، به عنوان نمونه در مسیحیت، حضرت عیسی را محور قرار داده اند که یک مرد مجرد و از زن و خانواده بی نیاز است. بنابراین تاریخ ادیان طوری تعریف و در واقع تحریف شده که تضعیف مقام زن مطرح شده است.
مساوات بین حضرت آدم و حوا از ابتدای خلقت
وی با بیان اینکه در اسلام، خداوند مسأله زن و مرد را به عنوان تقابل معرفی نکرده است، گفت: این درحالی است که در غرب، تاریخ دین اینگونه تعریف شده که حضرت آدم خلق شده و از پهلوی حضرت آدم، حضرت حوا خلق شده است، اما در اسلام از همان خلقت بشر مساوات بین حضرت آدم و حوا بوده، ولی غرب با چنین تحریف تاریخی، اختلاف بین زن و مرد را مطرح کرده است.
مبلغ بین المللی اسلام با تأکید بر اینکه در اسلام مسأله مساوات از همان ابتدای تاریخ بشریت مطرح و همیشه زن در کنار مرد بوده است، افزود: گاهی اوقات کسانی که می خواهند اشکالی به اسلام وارد کنند فکر می کنند بحث هایی که در ترسیم خطوط انبیا پیش آمده اتفاقی است، اما اینها برنامه الهی است. پیامبر اسلام(ص)، حضرت خدیجه را به عنوان بازوی اسلام معرفی کرد و این موضوع تصادفی نیست، در واقع از همان ابتدا می خواستند بگویند ارزش زن زیاد است و استقامت اسلام به زن بر می گردد.
وی ادامه داد: اسلام نه تنها معتقد به مساوات بین زن و مرد است، بلکه در نقش اجرایی نیز می بینیم زن حرف اول را در کنار مرد می زند. با نگاهی به مفاهم اشتباهی که وارد بدنه اسلام شده، یا در شعارهایی که زده می شود و یا نقدهایی که شده، متوجه اشتباه در فهم دین و یا عرفی شدن دین می شویم.
تمایز بین زن و مرد مسأله اساسی و عمیق در اسلام نیست
اسعد با بیان اینکه تمایز بین زن و مرد یک مسأله اساسی و عمیق در اسلام نیست، تصریح کرد: چون اسلام نگاه انسانی به افراد دارد و نه نگاه جنسیتی، به طوری که ارزش، تعامل، ترقی، فضیلت و قدرت انسان همه به عنوان یک انسان دیده می شود و نه به عنوان جنسیت.
وی با تاکید بر اینکه اصل نظریه اسلام تقابل میان زن و مرد نیست و این موضوع از غرب به ما تحمیل شده است، توضیح داد: نظریه اسلام، مکمل بودن زن و مرد است و خطی که اسلام ترسیم کرده این است که زن و مرد با هم یک منظومه کلی را تشکیل دهند. پس مرد تنها و یا زن تنها که در کنار هم نباشند ناقص هستند و اینکه اسلام به مسأله خانواده و ازدواج تاکید دارد به همین دلیل است که زن و مرد با هم یک واحد متکامل را تشکیل دهند.
این اسلام شناس اضافه کرد: اینکه به زن و مرد به صورت مستقل نگاه کنیم و بین آنها جنگی به راه بیندازیم اشتباه بزرگی است. در بعد اجتماعی اسلام، مرد و زن مستقل و تنها نداریم. اسلام نگاه فردی ندارد و حتی بر عبادت جمعی تاکید دارد و تقابل فردیت با جمعیت که در غرب مطرح می شود در اسلام موضوعیتی ندارد.
مساوات در انسانیت، اختلاف در نقش اجتماعی
وی در پاسخ به انتقادات از پایین تر بودن حقوق زن نسبت به مرد در اسلام، نگاه مردسالارانه و یا احکام اسلام که منافع و امتیازاتی برای مرد قائل شده و برای زن قائل نشده، بیان کرد: با نگاه مساوات به این دو جنسیت، این اشکالات وارد می شود، اما نگاه ما در نقش اجتماعی و اجرایی زن و مرد نباید مبتنی بر مساوات باشد. ما معتقدیم مساوات بین زن و مرد در انسانیت وجود دارد، اما به این معنا نیست که زن و مرد نقش اجتماعی واحد داشته باشند. ما قائل به لزوم اختلاف نقش های اجرایی هستیم.
اسعد با بیان اینکه زن در ارزش انسانی هیچ تفاوتی با مرد ندارد اما نحوه تکامل و رسیدن به هدف وجودی زن و مرد متفاوت است، افزود: در اسلام مساوات اجرایی بین زن و مرد نداریم، درحالی که به عنوان مثال وظیفه نفقه برای مرد درنظر گرفته شده، سهم ارث کمتری برای زن درنظر گرفته شده، اینها به دلیل تفاوت میان نقش اجرایی زن و مرد است. البته تلاش نمی کنم افراد با نگاه غیر دینی را توجیه کنم، چون این مسائل را با نگاه غیر دینی می بینند و با نگاه آنها قابل پذیرش نیست.
وی با اشاره به انتقاداتی که به اسلام وارد می شود، گفت: یکی از انتقادات این است که زن در خانه محبوس شده و با مسئولیت های خانواده، از ایفای نقش های اجتماعی محروم است، اما این انتقاد در واقع مغالطه و به دلیل تقابل خانواده با جامعه است که بیشتر در غرب مطرح است و معتقدند تکامل انسان در بعد اجتماعی است. با این دیدگاه غربی ها معتقدند اسلام طبق قوانین خود فضایی را درست کرده که مرد بیشتر در جامعه حضور داشته باشد و زن محروم باشد، درحالی که اینها اصلا نه متوجه جامعه و نه خانواده شده اند.
مبلغ بین المللی اسلام با اشاره به ارتباط تنگاتگی که میان خانواده و اجتماع وجود دارد، تاکید کرد: غیر ممکن است خانواده و اجتماع از همدیگر تفکیک شوند. نظر اسلام این است که خانواده اولین هسته جامعه است و اگر جامعه ای وجود دارد به خاطر این هسته است، تاثیرگذاری انسان در جامعه نیز مرهون تربیت خانوادگی است، به این معنا که کسی که می خواهد در جامعه موثر باشد نیاز به مرحله مقدماتی و تمهیدی دارد که باید در محیط خانواده پشت سر بگذارد.
نقش اجتماعی زن در خانواده مهمتر از جامعه است
وی با تاکید بر اینکه نقش اجتماعی زن در خانه و خانواده، مهم تر از نقش زنی است که خانواده را ترک کرده تا در جامعه باشد، تصریح کرد: جامعه یک خانواده بزرگ است، شما باید اول در یک خانواده کوچک تربیت و بزرگ شوید و تمام مسائل را تمرین کنید، شکوفا شوید تا بعد وارد خانواده بزرگ شوید. خانواده در اسلام مقدمه ای برای ورود فرد به جامعه است.
اسعد به زنان بزرگ اسلام یعنی حضرت خدیجه و فاطمه زهرا (سلام الله علیها) اشاره و اظهار کرد: در هر مقطع تاریخی در اسلام یک زن در کنار مرد بوده است و هیچ قصه مستقلی نداریم که زن یا مرد به تنهایی قهرمان قصه باشند. اشکالی که در جهان اسلام وجود دارد این است که بسیاری از مسائل غیر دینی با مسائل دینی مخلوط شده و به عنوان مثال در کشور ایران، هویت فرهنگی ایرانی کاملا اسلامی نشده و بسیاری از رفتارها، سلوک ها، موقعیت ها و قرائت ها بر اساس فرهنگ ایران است، علاوه بر این تعدد قرائت ها در این مورد و اشکالاتی نیز در اجرا به وجود آمده است.
وی با بیان اینکه در اسلام حضرت فاطمه زهرا(س) به عنوان الگویی برای زنان و بلکه انسان های جهان معرفی شده است، افزود: شخصیتی مثل حضرت فاطمه معصومه نیز عالمه، محدثه و ولایت محور بوده که مقام عصمت داشته است، ایشان در زمان حیات و هجرت خود و حتی بعد از شهادت تاثیرگذار بوده اند و امروز شاهد حرکت علمی عظیم در شهر قم و در جوار مزار ایشان هستیم. 
این مبلغ اسلام با بیان اینکه اسلام باید به صورت یک منظومه کامل در جامعه اجرا شود، نه به صورت جزء به جزء، گفت: باید برنامه ریزی کامل انجام شود تا احکام اسلام همه ابعاد زندگی را در برگیرد. سنت الهی این است که برای اصلاح یک جامعه پیامبران مبعوث می شدند، اما در عصر غیبت نمی توانیم از مصلح و امام معصوم به طور کامل بهره مند شویم و هیچ حکومت دینی نمی تواند ادعا کند که اسلام کامل و حقیقی است، جمهوری اسلامی ایران نیز چنین ادعایی ندارد اما تلاش بر این است که نزدیک ترین حکومت به حکومت مطلوب باشند. در این عصر غیبت نمی توانیم به ایده آل برسیم اما اگر قرار به اصلاح باشد، خودمان می توانیم در اطراف خودمان اصلاح جزئی انجام دهیم. 
منبع: ایسنا