پیام فارس - اطلاعات / برخی افراد سودجو، امنیت روانی بازدیدکنندگان حافظیه را مختل میکنند و حتی پروندههای اخلاقی برای آنها تشکیل شدهاست.
حافظیه، قلب فرهنگی شیراز و یکی از مهمترین مقاصد گردشگری ایران، هر روز پذیرای هزاران نفر از دوستداران شعر و ادب فارسی است، اما اداره چنین مجموعهای بزرگ و حساس، نیازمند مدیریت دقیق، بودجه کافی، هماهنگی سازمانی و توجه جدی به حفاظت و ساماندهی فضای پیرامونی است.
بازار ![]()
رضا ندرتی، سرپرست حافظیه تصویری روشن و دردمندانه از مشکلات، برنامهها، نیازها و دغدغههای این مجموعه ارائه میدهد که در ادامه میخوانید.
کلاسهای حافظشناسی
به گفته ندرتی، یکی از برنامههای ثابت حافظیه برگزاری کلاسهای حافظخوانی و حافظشناسی تحت نظر استادان دانشگاه شیراز است. ثبتنام عموم در این کلاسها آزاد است و بسیاری از علاقهمندان شعر و ادب فارسی در آن شرکت میکنند. علاوه بر آن، هر دوشنبه عصر در محوطه حافظیه جلسات آزاد حافظخوانی بهطور رایگان و همگانی برپا میشود و حدود 40 تا 50 صندلی برای شرکتکنندگان در نظر میگیرند.
حافظیه همچنین در مناسبتهای خاص از جمله سالگرد بزرگداشت حافظ، تحویل سال نو، اعیاد ملی و مراسم فرهنگی، میزبان رویدادهای ویژهای است که با هماهنگی ادارهکل میراث فرهنگی و گاه با مشارکت نهادهایی چون نیروی انتظامی و سپاه برگزار میشوند.
مرمت، نیاز فوری و همیشگی
سرپرست حافظیه تأکید میکند که بنای این مکان محبوب و فرهنگی نیازمند مرمت مداوم و تخصصی است. اما مرمت کار هر کسی نیست. اینجا سالی یک بار باید شستوشو و بازبینی تخصصی انجام شود؛ در غیر این صورت، آسیبها انباشته و هزینهها چند برابر خواهد شد.
به گفته ندرتی، اما این مشارکت باید با مدیریت واحد و نظارت کامل صورت بگیرد. اگر سلیقهای عمل شود، کیفیت کار پایین میآید و حتی به فساد میرسد.
او اعلام میکند که مدیریت حافظیه «دست یاری به سوی خیرین دراز میکند»، اما تصمیمگیری نهایی باید تحت ساختار رسمی و نظارت دقیق انجام شود.
چالش همیشگی
یکی از حساسترین موضوعاتی که ندرتی درباره آن صحبت میکند، ازدحام تحویل سال در حافظیه است. به گفته او، چندین سال است که «ازدحام بیسابقه و بیانضباطی» در این روز مشکلات جدی ایجاد میکند: شکستن شیشهها، آسیب به نردهها، لگدمال شدن گلها و حتی بروز درگیریهای پراکنده.
پیشنهاد خبرنگار مبنی بر فروش محدود بلیت برای کنترل جمعیت، از نظر ندرتی «غیرعملی» است، زیرا مردم از هزار کیلومتر راه میآیند. وقتی به درِ حافظیه برسند، نمیشود گفت بلیت تمام شده. چنین کاری فقط تجمع و اعتراض ایجاد میکند. در عین حال، نیاز به حضور نیروهای کمکی، ساماندهی عبور و مرور و هدایت جمعیت در لحظات تحویل سال کاملاً ضروری است.
کاهش گردشگران خارجی
سرپرست حافظیه با اشاره به جنگ 12 روزه اخیر، از کاهش محسوس گردشگران خارجی خبر میدهد و میگوید: سالهاست در رکودیم. گردشگر عرب هم که بیاید بیشتر برای درمان است و نقش فرهنگی کمتر دارد. باید روی جذب گردشگران خارجی بیشتر کار شود. این یک سیاست کلان است و از دست ما در حافظیه خارج است.
وی تأکید میکند که تقریباً همه مهمانان خارجی—از وزرا گرفته تا شخصیتهای فرهنگی—بازدید از حافظیه را جزو برنامه رسمی خود قرار میدهند.
چالشهای اجتماعی
بخش مهمی از گفتگو به مشکلات بیرونی حافظیه اختصاص دارد. ندرتی با نگرانی از حضور افراد مهاجر، فروشندگان متفرقه، فالگیرها و افراد بیانضباط و متأسفانه اراذل و اوباش و موادفروشان در اطراف مجموعه حافظیه، میگوید: حضور این افراد چهرهای زشت از حافظیه در ذهن گردشگران ایجاد میکند و اطراف حافظیه نیز به منطقه خطرناکی تبدیل میشود. بارها از شهرداری و نیروی انتظامی خواستهایم این موضوع را ساماندهی کنند، اما هنوز مشکل پابرجاست. ما فقط میتوانیم داخل مجموعه را مدیریت کنیم و کنترل فضای اطراف از عهده ما خارج است.
وی با تأکید بر اینکه بسیاری از فروشندگان صنایعدستی در اطراف حافظیه، «انسانهای شریف و زحمتکش» هستند، هشدار میدهد: اما برخی افراد سودجو، امنیت روانی بازدیدکنندگان را مختل میکنند و حتی پروندههای اخلاقی برایشان تشکیل شدهاست. لذا ورود جدی استانداری، شهرداری و نیروی انتظامی برای ساماندهی چهره عمومی حافظیه را خواستاریم.
فضای سبز؛ هزینه زیاد، آسیب فراوان
به گفته سرپرست حافظیه، بخش دیگری از مشکلات مجموعه به فضای سبز مربوط است: روزهای عادی 3 هزار نفر وارد حافظیه میشوند. این یعنی فشار سنگین بر درختان، چمنها و گلها. سالانه هزاران گلدان و نهال از بین میروند و هزینه جایگزینی بسیار بالاست. البته فعلاً کمکهایی از طریق شهرداری یا دوستانه دریافت میکنیم، مثلاً گاهی گل، کود یا مشاوره میدهند اما در کل نیاز به توجه ویژه مسئولان داریم.
ندرتی در پایان تأکید میکند: حافظیه یک بنای معمولی نیست؛ نماد فرهنگ و هویت ایران است. باید از آن چنان نگهداری کرد که در شأن مردم این سرزمین باشد.