چاپ

پیام فارس- مسئول سازمان مردم نهاد جوانان عشایر و مناطق کم برخوردار استان فارس روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا، افزود:‌ اگر زبان مشترکی با جوانان دهه 80 و 90 داشتیم برای مدیریت بهتر شرایط کنونی جامعه موفقیت بیشتری کسب می کردیم، از این رو فرآیند مدیریتی در بسیاری از امور اجتماعی و جوانان نیاز به اصلاح دارد و باید این تغییر نگاه را استان خودمان شروع و برای جوانان و نوجوانان نقش مشارکتی تعریف کنیم.

سجاد اکبرپور با بیان اینکه به آموزش و پرورش، امور اجتماعی و هر حوزه مربوط به امور نوجوانان و جوانان برخی ایرادات وارد است، اظهارداشت: معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری فارس اخیرا نشست هایی با تشکل‌ها و جوانان ترتیب داده و مشکلات را بیان کردیم که امیدوارم برای حل آنها، گشایش‌هایی ایجاد شود.

ضرورت اصلاح در شیوه های مدیریتی

این فعال اجتماعی تاکید کرد: رفتار نوجوانان و جوانان زاییده نوع آموزش و تربیت اجتماعی و به ویژه متاثر از عملکردهای آموزش و پرورش است؛ وضعیت کنونی بسیاری از اقشار جوان برگرفته از مشکلات اقتصادی و اجتماعی است که باید برای آن راهکار ارائه داد.

اکبرپور با تاکید بر اینکه باید نقشی پررنگ برای جوانان در مدیریت جامعه دیده شود و جایگاهی برای آنها در تصمیم گیری‌های اجتماعی قائل باشیم، افزود: این پرسش مطرح می‌شود که ما در کجا برای تصمیم‌گیری در حوزه جوانان و نوجوانان، از سمن‌ها دعوت کردیم که بیایند و حرفشان را بزنند؟

اتاق فکر

وی دربخش دیگری از سخنانش بیان کرد: چرا برای تصمیم‌گیری در حوزه نوجوانان و جوانان از جنس خودشان و از تشکل های مربوطه دعوت نمی کنیم؟ و از آنها و سمن‌ها به عنوان نقش مشارکتی و یا اتاق فکر نظر نمی‌خواهیم تا دانش آموزان دهه هشتادی احساس کنند که یک زبان مشترک با مدیریت کشور و استان دارند تا مسائل خود را به گونه ای دیگر بیان نکنند.

اکبرپوربا اشاره به اینکه سمن‌های ما در حوزه جوانان هر چه داشتند در طبق اخلاص گذاشتند و در میدان پای کار هستند، اظهارداشت: بارها در جلسات مختلف عنوان کرده‌ایم، بدون هیچ توقعی حتی حاضریم از خودمان هزینه کنیم، اما به این موضوع هیچ توجهی نشده است و یکبار نشد نقشی برای جوانان در نظر گرفته شود.

جوانان بیایند حرفشان را بزنند

وی تاکید کرد: اگر برای 50 سمن فعال در حوزه جوانان نقش مشارکتی تعریف شود که آنها بیایند حرف‌هایشان را بزنند و راه‌حل ارائه کنند، آنها می‌توانند به حل مسائل جامعه کمک کنند که تا کنون این اتفاق نیفتاده و نقش آنها تعریف نشده؛ از ما اصرار و از مدیران انکار و یا دیده نشدن؛ این فضا، فضای خوبی نیست.