چاپ

پیام فارس - کیهان /متن پیش رو در کیهان منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
نشریه آمریکایی تأکید کرد جنگ مغلوبه شده و نتانیاهو در جنگی که علیه ایران آغاز کرده بود، شکست خورده است. بنابراین نباید در شکست نتانیاهو شریک شده و وارد گرداب جنگ شود.
«ریسپانسیبل استیت کرفت» وابسته به اندیشکده کوئینسی نوشت: جنگ انتخابی اسرائیل با ایران بسیار کمتر از آنچه دونالد ترامپ در ابتدا گمان می‌‌‌کرد، قاطعانه از آب درآمده است؛ همان زمانی که عملکرد اسرائیل را «عالی» توصیف کرد.
حمله آغازین اسرائیل، موفقیتی تاکتیکی محسوب می‌شود. ادعا می‌شود فرض تهران این بوده که اسرائیل پیش از دور ششم مذاکرات هسته‌‌‌ای دست به اقدامی نخواهد زد. اسرائیل با هدف ترور فرماندهان ایرانی، کوشید تا ساختار فرماندهی و کنترل را مختل کرده و واکنش نظامی ایران را تحت ‌تأثیر قرار دهد. در ادامه مشخص نبود تهران توان پاسخگویی مؤثری دارد یا نه.
با تحت ‌‌‌تاثیر قرار گرفتن از این موفقیت اولیه، ترامپ به سرعت تلاش کرد عملیات را به نام خود تمام کند؛ اگرچه تنها چند ساعت پیش از آن، وزیر امور خارجه وی اعلام کرده بود که این حملات، اقدامی «یک‌‌‌جانبه» از سوی اسرائیل بوده و ایالات متحده نقشی در آن نداشته است. گفته‌‌‌اند، «پیروزی پدران بسیار دارد، اما شکست یتیم است.» ایران در عرض 18 ساعت، ساختار فرماندهی خود را بازسازی کرد، سامانه‌‌‌های پدافندی‌‌‌ را فعال ساخت و مهم‌تر از همه، چهار موج موشکی را به‌‌‌سمت اسرائیل شلیک کرد. بسیاری از این موشک‌‌‌ها از لایه‌‌‌های مختلف دفاعی عبور کرده وآسمان تل‌‌‌آویو را با انفجارهایی که ساختمان وزارت دفاع را نیز هدف قرار دادند، روشن کردند. توانایی تهران برای اجرای چنین پاسخی تنها ساعاتی پس از کشته شدن چند فرمانده ارشد، نخستین نشانه واضح از کوتاه بودن عمر موفقیت آغازین اسرائیل بود. هرچند ایران روز شنبه ضرباتی را متحمل شد، اما در ادامه نیز با شلیک‌‌‌های موشکی بیشتری پاسخ داد. این حملات بسیار موثرتر بودند. با تضعیف تدریجی پدافند هوائی اسرائیل، تهران احتمالاً به موشک‌‌‌هایی با کلاهک‌‌‌های بزرگ‌تر روی خواهد آورد و شعاع تخریب را افزایش خواهد داد.
در همین حال، با وجود وارد کردن خساراتی به سایت هسته‌‌‌ای نطنز، اسرائیل نتوانسته به سایت بسیار حساس‌‌‌تر و به‌‌‌شدت مستحکم فردو نفوذ کند. در نتیجه، تاثیر واقعی بر برنامه هسته‌‌‌ای ایران محدود به‌‌‌نظر می‌‌‌رسد. در واشنگتن به‌‌‌ تدریج روشن می‌شود که جنگ انتخابی اسرائیل، با موفقیت فاصله زیادی دارد و ممکن است اصلا به نتیجه‌‌‌ قاطع منتهی نشود. اسرائیل با یک نقطه‌‌‌ضعف کلیدی مواجه است: شمار کمتری موشک رهگیر نسبت به تعداد موشک‌‌‌های دوربرد ایران در اختیار دارد. جنگ فرسایشی ممکن است در نهایت به سود ایران تمام شود.
جای تعجب نیست که مقام‌‌‌های اسرائیل و متحدانشان در واشنگتن تلاش‌‌‌های خود را برای واداشتن ترامپ به ورود مستقیم به جنگ آغاز کرده‌‌‌اند. برای ترامپ، این وضعیت می‌تواند مایه ناامیدی جدی باشد. تنها 24 ساعت پس از آغاز جنگ انتخابی با ایران، اسرائیل دوباره در واشنگتن حاضر شد و این بار با درخواست‌‌‌های تازه‌‌‌ای به در خانه ترامپ کوبید. آنچه به‌‌‌صورت «چراغ سبز بدهید تا اسرائیل به‌‌‌جای آمریکا ایران را بمباران کند» آغاز شد، حالا به «زود باش آمریکا، برای اسرائیل ایران را بمباران کن!» تبدیل شده است. اسرائیل با این درخواست با دو چالش اساسی مواجه است. نخست، درخواست برای دریافت مجوز جهت ورود به جنگ، بسیار ساده‌‌‌تر از درخواست مشارکت مستقیم آمریکاست. دوم آنکه، همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، ترامپ علاقه‌‌‌مند به همراهی با برندگان است و وقتی اسرائیل از او می‌‌‌خواهد که دخالت کند، این پیام را می‌‌‌فرستد که در حال باختن است. اسرائیل نتوانسته برنامه هسته‌‌‌ای‌‌‌ ایران را فلج سازد و حالا با ضرباتی غیرمنتظره روبه‌‌‌روست. چرا ترامپ باید جان آمریکایی‌‌‌ها و ریاست جمهوری‌‌‌اش را به مخاطره بیندازد، و وارد جنگ شود فقط برای نجات اسرائیل از جنگی بی‌‌‌دلیل و شکست ‌‌‌خورده؟ این اسرائیل بود که ترامپ را متقاعد کرد تا موضع «غنی‌‌‌سازی صفر» را در مذاکرات هسته‌‌‌ای در پیش گیرد. اگر ترامپ به خط قرمز اولیه‌‌‌اش یعنی «عدم‌سلاح‌‌‌سازی» پایبند می‌‌‌ماند، اکنون شاید در آستانه توافقی تاریخی با ایران قرار داشت. ترامپ با گوش دادن به نتانیاهو بار دیگر مسیر رسیدن به توافق با ایران را نابود کرد. اگر این نتیجه مدنظر ترامپ نیست، باید فوراً مسیرش را تغییر دهد، همان‌طور که در یمن چنین کرد. به‌‌‌جای پیوستن به جنگ اسرائیل، باید آن را متوقف سازد. با این جنگ بی‌‌‌دلیل، اسرائیل موقعیت ترامپ را در مذاکرات به دو طریق تضعیف کرده است. نخست، حمایت از تجدیدنظر در دکترین هسته‌ای در میان نخبگان و جامعه ایران به‌‌‌طور چشمگیری افزایش یافته و هزینه سیاسی برای محدودسازی غنی‌‌‌سازی به سطوح غیرنظامی را بالا برده است. دوم، حمایت آمریکا از حمله به‌‌‌همراه لفاظی‌‌‌های خودستایانه ترامپ این تصور را در تهران ایجاد کرده که او آگاهانه ایران را در حالت اطمینان خاطر کاذب نگه داشته تا شانس موفقیت اسرائیل را افزایش دهد. در نتیجه، اعتماد اندک باقی‌‌‌مانده به ترامپ به‌‌‌عنوان شریک مذاکره، بیشتر فرسایش یافته است.
بازار