چاپ

پیام فارس - به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، در این روستا مسجدی قابل توجه وجود دارد؛ این مسجد با مناره فولادی و بلندگوی پشت بام خود، یکی از اولین چیزهایی است که یک مسافر هنگام نزدیک شدن به روستای پیرا در استان خیبر پختونخواه در شمال غربی پاکستان می‌بیند.
این نه تنها یک بنای تاریخی است، بلکه نمادی از حسن نیت دینی نیز می‌باشد، زیرا نمونه‌ای نادر از مسجدی است که به طور مساوی توسط روستاییان سنی و شیعه به اشتراک گذاشته شده است.
وقتی صدای اذان شنیده می‌شود، اعضای یک جامعه به داخل هجوم می‌آورند. پانزده دقیقه بعد، پس از خواندن دعا، آنها به خیابان می‌روند - و گروه دیگر جای آنها را می‌گیرد.
به گفته سید مظهر علی عباس، واعظ شیعه مسجد، این رسم از یک قرن پیش آغاز شده است و اگرچه در این مدت مسجد بازسازی شده است، اما هیچکس دلیلی برای تغییر آن نمی‌بیند.
روی کاغذ، این ساختمان متعلق به جامعه شیعه است، اما هر دو گروه هزینه برق و سایر هزینه‌های جاری را پرداخت می‌کنند و مظهر علی خاطرنشان می‌کند که سنی‌ها نیز به همان اندازه حق استفاده از آن را دارند.
البته، سنی‌ها و شیعیان طبق سنت‌های مربوط به خود، به روش خود نماز می‌خوانند و اذان گفتن بسته به اینکه توسط کدام یک از آنها گفته شود، متفاوت است.
طبق یک توافق نانوشته، اذان‌های صبح، ظهر و مغرب توسط جامعه شیعه و اذان‌های عصر و شب توسط جامعه سنی گفته می‌شود.
با این حال، در ماه رمضان، اهل سنت چند دقیقه زودتر از شیعیان افطار می‌کنند، بنابراین در این ماه مبارک اذان مغرب جداگانه‌ای می‌دهند.
صرف نظر از زمان، کسانی که از گروه اول دیر رسیده‌اند به گروه دوم می‌پیوندند و به روش خودشان، همزمان با دیگران، نماز می‌خوانند.