پیام فارس - اطلاعات /متن پیش رو در اطلاعات منتشر شده و بازنشرش در آخرین خبر به معنای تاییدش نیست
آیا تهیه فرمول منطقی و عاقلانه و عملی و علمی حل مشکل بهای انرژی دشوارتر از ساخت موشک قاره‌پیما با برد چند هزار کیلومتر است که فرمول آنرا بچه‌های نخبه و قهرمانمان پیدا کرده‌اند؟
فتح الله جوادی| 1ـ حتماً یادتان هست که چندی پیش مقامات دولتی اعلام کرده‌اند سهمیه ارزی دولت طبق قانون بودجه برای واردات بنزین تمام شده و دولت دیگر ارزی برای واردات بنزین ندارد. گمان می‌کنم این مطلب در همان ابتدای پائیز یعنی پایان 6ماهه اول سال اعلام شد.
پس از آن شاهد هیچ توضیحی از طرف دولت نبودیم که در بقیه ماه‌های سال قرار است کسری ارزی واردات بنزین از کدام محل تامین شود.
2ـ باز هم فراموش نکرده‌ایم هر وقت از نمایندگان مجلس درباره تعیین تکلیف قیمت بنزین سوال می‌شد این پاسخ داده می‌شد که تصمیم‌گیری در این ارتباط با دولت است و درباره قیمت سوخت از جمله بنزین، این اختیار به دولت داده شده است تا خود تصمیم بگیرد
3ـ تقریباً هم نمایندگان و هم مقامات دولت و هم شخص رئیس‌جمهور و هم قاطبه کارشناسان و متخصصان و دلسوزان سال‌هاست هشدار می‌دهند که باید درباره این ناترازی نمایان و یارانه وحشتناک سوخت کاری صورت داد که ادامه روند موجود نه ممکن است و نه منطقی و عقلایی.
4ـ و اما پس از مدت‌ها انتظار که سرانجام تصمیم دولت دراین‌باره چه خواهد بود؟ سخنگوی محترم دولت خبرداد که قرار است سهمیه 60 لیتری 1500 تومانی و صد لیتری 3000 تومانی پابرجا بماند و تنها بنزین سهمیه کارت سوخت جایگاه‌های فروش به قیمت 5 هزار تومان ارائه شود چون بخش مهمی از قاچاق سوخت از طریق کارت سوخت جایگاه‌ها صورت می‌گیرد...
وقتی پس از اینهمه بحث و بررسی و انتظار با این تصمیم جدید دولت محترم روبرو می‌شویم یاد این ضرب‌المثل مشهور می‌افتیم که می‌گویند کوه موش زائید!
براساس اظهارات خانم مهاجرانی سهمیه‌های 60 و 100 لیتری بیش از 80 درصد نیاز به سوخت را پوشش می‌دهد. با همین آمار ایشان نهایتاً 20 درصد عرضه سوخت با بهای 5000 تومانی عرضه خواهد شد. یعنی 25 میلیون لیتر در روز، که با ضرب این رقم در دو هزار تومان افزایش قیمت می‌رسیم به عدد 50 میلیارد تومان در روز ... یعنی 5 همت درصد روز و کمتر از 20 همت در سال که آنقدر رقم کوچکی است که نه تنها هیچ کمکی به ناترازی مالی دولت و یا کمک به طبقات محروم جامعه به حساب نمی‌آید بلکه از آن بدتر هیچ اثری هم نه بر قاچاق بنزین می‌گذارد و نه بر کنترل شدت مصرف آن. به ویژه آنکه بنزین 5 هزار تومانی هم یکدهم قیمت آن طرف مرز است.
نگارنده پیش از این هم در همین ستون نوشت که اگر قرار است در این باره راهکار افزایش 2 یا 3 هزار تومانی قیمت عملیاتی شود بهتر است دست به ترکیب آن نزنیم. در همان مقاله هم عرض شد که مقصود به هیچ روی سکوت و تماشا در برابر این توزیع به شدت ظالمانه و ناعادلانه‌ی یارانه و اتلاف غیرقابل بخششِ سرمایه ملی نیست بلکه اتخاذ راهکار عاقلانه‌ای است که هم به عدالت نزدیکتر باشد و هم نتیجه آن به رفع این ناترازی کمک کند و هم عواید آن به گونه‌ای باشد که با آن بتوان توان مالی دولت را برای رفع کسری بودجه خود از یک طرف و کمک موثر به معیشت مردم از طرف دیگر افزایش داد، و هم اندکی از سرعت دستگاه چاپ پول حقیقی و مجازی بدون پشتوانه که یکی از مهم‌ترین عوامل رشد نقدینگی و تورم به حساب می‌آید کاست. اما چنین به نظر می‌رسد که با وجود همه ضرورتی که برای آغاز انجام اصلاحات ساختاری در اقتصاد کشور احساس می‌شود و با وجود همه خطری که همگی اهمیت تاخیر در آن را به عینه می‌فهمیم و پیش روی داریم، متاسفانه هنوز جرئت انجام آنرا نداریم و مرتب انجام آنرا به تاخیر می‌اندازیم و کار امروز به فردا وا می‌نهیم.
راستی هنوز پاسخ به این سوال بی‌جواب مانده است و امید که مقامات محترم پاسخ آنرا به افکار عمومی بدهند. وقتی ارزِ واردات بنزین در همان 6 ماهه اول سال مصرف شده، برای 6 ماهه دوم و واردات کسری بنزین مصرفی چه کرده‌اند؟ تولید داخلی بیشتر شده؟ ـ که بعید است ـ درآمد ارزی دولت بهبود یافته؟ ـ که نیافته، یا از ارز جای لازم دیگر زده‌اند و صرف آن کرده‌اند؟ ـ و راستی دیگر
اینکه چرا به پیشنهاد بسیاری از کارشناسان دایر بر سهمیه بنزین به هر فرد به جای هر خودرو وقعی گذارده نمی‌شود؟
و راستی سوم اینکه آیا تهیه فرمول منطقی و عاقلانه و عملی و علمی حل مشکل بهای انرژی دشوارتر از ساخت موشک قاره‌پیما با برد چند هزار کیلومتر است که فرمول آنرا بچه‌های نخبه و قهرمانمان پیدا کرده‌اند؟
بازار ![]()