بزرگنمايي:

پیام فارس- رسم ناخوشایندی در فوتبال جهان وجود دارد و آن هم فراموشی ستاره‌هایی است که تا همین چند سال پیش میلیون‌ها نفر برای آنها هورا می‌کشیدند؛ اما پس از پایان دوران حرفه‌ای‌شان و ورود به دنیای بازنشستگی باعث شد به یکباره به ورطه فرمواشی سپرده شوند. در فوتبال ایران هم از این دست بازیکنان که زمانی ستاره بودند و حالا که بازنشسته شده‌اند دیگر کمتر کسی از آنها یاد می‌کند بسیار است.

ستاره‌های سال‌های دور سرخابی‌ها به گونه‌ای فراموش شده‌اند که انگار هیچ وقت محبوب هواداران نبوده‌اند؛ همان‌هایی که باعث شدند استقلال و پرسپولیس در بین آحاد مردم ریشه بدوانند؛ اما حالا یا باید در عزلت خود که انتهایش به مرگ‌های غریبانه ختم می‌شود روزگار بگذرانند یا اینکه بدون توجه به سبقه پررنگ‌شان به دنبال جایی در تیترهای زرد و مصاحبه‌هایی که عاری از هر گونه نگاه کارشناسی است باشند.

یکی از پیشکسوتان استقلال که در دوران بازیکنی‌اش محبوب‌ترین چهره این تیم بود سال‌هاست در خصوص هر اتفاق فوتبالی موضع‌گیری‌های عجیبی انجام می‌دهد. او هیچ کدام از سرمربیان استقلال را در حدواندازه‌های سرمربیگری این تیم نمی‌داند و علیه هر کدام از آنها مصاحبه‌های تندی انجام داده است. همین موضع‌گیری‌ها باعث شده هواداران استقلال از پیکشسوت تیم‌شان آزرده باشند و دیگر او را مورد احترام قرار ندهند.

در بین پیشکسوتان پرسپولیس هم چنین نفراتی که نمی‌خواهند با واقعیت‌ها کنار بیایند دیده می‌شود. دروازه‌بان سال‌های دور پرسپولیس پیج اینستاگرامی را اداره می‌کند که انگار پیج هواداری است. او مدام فیلم‌هایی از خودش منتشر می‌کند که در این فیلم‌ها صحبت‌های تندی علیه تیم سابقش انجام می‌دهد. این پیشکسوت پرسپولبیس به تازگی تغییر رویه داده و برای اینکه بتواند نگاه‌ها را به خود جلب کند از استقلال تعریف و تمجید می‌کند. او کار را به جایی رسانده که حتی اجازه حضور در محل تمرین پرسپولیس را هم ندارد؛ همان تیمی که جوانی‌اش را در آن گذراند؛ اما واقعیت این است که خودکرده را تدبیر نیست.

این تقدیری‌ست که در انتظار همه ستاره‌های فوتبال البته به جز عده معدودی است. چه کسی است که روبرتو باجو یا دوات یورک را به خاطر نداشته باشد؟ باجو که روزگاری یکی از 3 مهاجم برتر دنیا بود حالا تنها 50 هزار فالوور در اینستاگرام دارد و تعداد فالوورهای دوات یورک که همراه با اندی کول زوج مرگبار خط حمله منچستر را تشکیل داده بودند حدود 115 هزار نفر است؛ البته تفاوت این چهره‌ها با پیشکسوتان فوتبال ایران این است که برای دیده شدن دست به هر کاری نمی‌زنند.

تفاوتی که بازیکنان بازنشسته فوتبال دنیا با ستاره‌های سابق فوتبال ایران دارند به رفتاری است که آنها پس از پایان دوران قهرمانی‌شان از خود بروز می‌دهند. ستاره‌های سابق فوتبال جهان همچون دوران بازی در مستطیل سبز همچنان رفتار حرفه‌ای دارند و با آبرویی که سال‌ها برای آن زحمت کشیده‌اند بازی نمی‌کنند؛ اما واقعیت این است که برای ستاره‌های سابق و پیشکسوتان امروز سخت است بپذیرند همچون گذشته مورد توجه مردم نیستند و همین مسئله آنها را سمت مصاحبه‌های زرد سوق می‌دهد. مصاحبه‌هایی که حکم طناب پوسیده‌ای دارند برای سقوط به چاه منفور بودن. در این میان انتظار این است که باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس و سایر تیم‌های پرهوادار با بها دادن به پیشکسوتان‌شان شرایط را به گونه‌ای فراهم کنند که ارج و قرب آنها حفظ شود تا آنها مجبور نشوند برای فرار از فراموش شدن دست به هر کاری بزنند.