پیام فارس -

به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از شیراز، موضوعی که هفته گذشته در نطق یکی از اعضای شورای شهر شیراز مبنی بر قرار گرفتن مناطقی از شمال غرب شیراز روی گسل مطرح شد، نگرانی‌هایی را به دنبال داشته است.
غلامعلی ترابی، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر شیراز در سخنانی اعلام کرده بود که 250 هکتار از مناطق شیراز روی گسل قرار دارد و ساخت و ساز در این نقاط خبری به مراتب بدتر از سیل 98 را به همراه دارد.
ترابی عمده این گسل را در نقاط شمال غربی شیراز اعلام و خواستار پیگیری برای ساخت و ساز در این نقاط شده بود.
در همین راستا طهمورث یوسفی، مدیر مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات جنوب کشور به تشریح وضعیت شیراز به لحاظ وجود گسل پرداخت و اظهار داشت: در اینکه شیراز توسط گسل‌ها احاطه شده است، شکی نیست و این گسل‌ها در نقاط مختلف شهر وجود دارند.
او با اشاره به موقعیت برخی از این گسل‌ها گفت: ابتدا گسل سبزپوشان هست که در مناطق غربی واقع شده که توان لرزه‌زایی بالایی دارد، دیگری گسل ابریشمی است که توان لرزه‌زایی به مراتب کمتر است و پس از آن گسل مهارلو هست که نسبت به دو گسل دیگر ضعیف‌تر است.
مدیر مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات جنوب کشور با بیان اینکه این گسل‌ها باعث تغییر ساختار‌های زمین‌شناسی شدند و یک پهنه هستند نه فقط یک قسمت افزود: تقریبا می‌توان گفت این گسل‌ها تمام نقاط شیراز را تحت تاثیر خود قرار داده‌اند و در ساخت و ساز‌ها باید جانب احتیاط را رعایت کرد.
یوسفی با بیان اینکه نمی‌توان به صورت دقیق اعلام کرد که گسل از کجا رد می‌شود یا اینکه چقدر است، بیان کرد: گسل یک خط نیست، یک نقطه نیست بلکه یک پهنه تحت تاثیر گسل قرار می‌گیرد و اگر بنا بر ممنوعیت باشد باید در قسمت بزرگی از شیراز این ممنوعیت ایجاد شود که البته درست نیست.
او با تاکید بر اینکه هر گسلی حریمی دارد که این حریم باید رعایت شود، عنوان کرد: برای هر گسل 200 تا 300 متر حریم در نظر می‌گیرند در این حریم نباید سازه‌های درجه یک و با تراکم بالای جمعیتی ساخته شود، اما سازه‌هایی مانند بلوار می‌توان ساخت و مشکلی نیز ندارد، اما نکته مهم در همه این‌ها انجام کار براساس نظرات کارشناسان است.
مدیر مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات جنوب کشور با بیان اینکه نقاطی از شیراز گسل ندارد، اما خاک ناپایداری دارد که به مراتب خطرناکتر از گسل است، تصریح کرد: بزرگترین زلزله تاریخی در شیراز 6.2 ریشتر در منطقه گویم بوده به این معنا که هر ساختمانی در هر نقطه‌ای باید در مقابل زلزله 6.2 ریشتری تاب‌آوری داشته باشد.
یوسفی با بیان اینکه ملاک این است که هر جا بناست ساخت و سازی شود باید حریم گسل‌ها رعایت و مطالعات انجام شود، بیان کرد: در ساخت و ساز‌ها مطالعات علمی و استفاده از نظرات کارشناسی حرف اول را می‌زند.
او با تکرار این موضوع که نقاط بدتر و ناایمن‌تری نیز غیر از گسل‌ها در شیراز وجود دارد، تصریح کرد: برخی از نقاط شیراز فرسایش شدید خاک وجود دارد که باید در هنگام ساخت و ساز زهکشی و مدیریت یکپارچه لحاظ شود قبل از اینکه تقسیم واحد و کار به پیمانکار سپرده شود.
مدیر مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات جنوب کشور با بیان اینکه در ساخت و ساز‌های شهری فقط گسل و زلزله نیست که باید مورد توجه باشد، گفت: زمین‌شناسی منطقه و بستر رسوبات نیز مهم است امکان دارد که جایی روی سنگ ساخت و ساز شود، اما سنگ امکان حرکت و رانش داشته باشد مانند اتفاقی که در منصورآباد رخ داد.
یوسفی با بیان اینکه در ساخت و ساز‌ها باید به اتصال زمین‌شناسی و ساخت و ساز‌ها توجه شود، افزود: به صورت مثال در منطقه دراک نوع خاک مهم است که باید مدیریت یکپارچه وجود داشته باشد و سازه‌ها براساس بستر خاک طراحی شود.
او با تاکید بر اینکه پایداری بستر خاک مهمتر از زلزله است، عنوان کرد: از گسل نمی‌توان فرار کرد، گسل جزئی از ذات زمین است، ما توان مقابله با پدیده‌های زمین‌شناسی را نداریم، اما می‌توانیم خود را با گسل و دیگر پدیده‌ها سازگار کنیم.
مدیر مرکز زمین‌شناسی و اکتشافات جنوب کشور تاکید کرد: راه درست این است که ساخت و ساز‌ها در شیراز با مطالعات علمی و سازگاری با سازه‌های زمین‌شناسی باشد.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/